Στο πλαίσιο της Αλφαβητοπαρέλασης , η Οργανωτική Επιτροπή της διοργάνωσης  και η Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας «Βασίλης Βασιλικός» σε συνεργασία με την Α/θμια Εκπαίδευση Καβάλας  ετοιμάζονται να υποδεχθούν την αγαπημένη των παιδιών  Κάρμεν Ρουγγέρη.

Το θέμα της 13ης κατά σειρά διοργάνωσης που απευθύνεται σε παιδιά είναι: «Όταν τα Παραμύθια μιλούν» και αφορά παραμύθια που έχουν γίνει θεατρικές παραστάσεις. Ένα τέτοιο παραμύθι είναι η γνωστή ιστορία των αδερφών Γκριμ με τίτλο: «Χένσελ και Γκρέτελ» διασκευασμένο από την αγαπημένη των παιδιών Κάρμεν Ρουγγέρη.  

Την Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου και ώρα 9:30 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης τα παιδιά των Γ΄ και Δ΄ τάξεων των Δημοτικών Σχολείων, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά την κυρία Κάρμεν Ρουγγέρη, να ταξιδέψουν σ’ έναν κόσμο με μάγισσες και νεραΐδες, να γνωρίσουν τη φτωχική ζωή δύο μικρών αδελφιών του Χένσελ και της Γκρέτελ, μέσα από ένα τρυφερό παραμύθι πλούσιο σε μηνύματα και θα παρακολουθήσουν τις περιπέτειές τους.

 

Κάρμεν Ρουγγέρη: αυτο-βιογραφικά

Το όνομά μου είναι λατινικό και σημαίνει «ποίημα». Ο πατέρας μου ήταν ιταλικής καταγωγής και ήθελε να δώσει στα παιδιά του ωραία ονόματα… Την αδελφή μου τη λένε Ροζάρια.

Είμαι από την Αθήνα. Η μητέρα μου ήταν από τη Σαντορίνη.

Έχω δύο παιδιά. Τη Χριστίνα και τον Βίκτωρα Κουλουμπή.

Από μικρή έλεγα τα ποιήματα και έπαιζα στις θεατρικές παραστάσεις του σχολείου.

Οκτώ χρονών πήγαμε στην Κύπρο. Ο πατέρας μου ήταν καθηγητής και τον είχαν μεταθέσει στην Λευκωσία. Εκεί μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω θέατρο στο έργο «Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι». Έκανα τον καθρέφτη, έναν ρόλο που είχε πολύ τραγούδι. Τραγουδούσα πάντοτε καλά. Η παράσταση αυτή με σημάδεψε. Ήταν η πρώτη μου επαφή με το θέατρο. Από τότε, όποτε γινόταν κάτι θεατρικό στο σχολείο, επεδίωκα να είμαι και εγώ μέσα.

Ξεκίνησα την καριέρα μου χωρίς ποτέ να φανταστώ ότι στην πορεία θα με απασχολούσε η σκηνοθεσία και η συγγραφή. Ποτέ δεν σκέφτηκα να γίνω ηθοποιός για να αποκτήσω φήμη, ήθελα να γίνω ηθοποιός γιατί ήμουν ευτυχισμένη όταν βρισκόμουν πάνω στη σκηνή. Έτσι, άρχισα να παίρνω μέρος σε διάφορες ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Τελειώνοντας το γυμνάσιο έδωσα εξετάσεις στην Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης και πέρασα. Όταν τελείωσα, είχα την τύχη να με διαλέξει ο Δημήτρης Ροντήρης. Ήμουν πραγματικά πολύ τυχερή. Στο ξεκίνημά μου έπαιξα αρχαία τραγωδία στο Ηρώδειο και μάλιστα έναν πρώτο ρόλο. Παράλληλα σπούδαζα κλασικό τραγούδι. Ήθελα να συνδυάσω το τραγούδι με το θέατρο. Ονειρευόμουν να γίνω μια καλή τραγουδίστρια όπερας.

Μπήκα στην Λυρική Σκηνή με το σπαθί μου, δίνοντας εξετάσεις σαν μεσόφωνος κι εκεί είχα την ευτυχία να γνωρίσω τον σύζυγό μου, Ανδρέα Κουλουμπή. Πιστεύοντας ότι ένα ζευγάρι δεν πρέπει να είναι στον ίδιο εργασιακό χώρο και έχοντας το προνόμιο του τραγουδιού, μπήκα εύκολα στο Εθνικό Θέατρο, όπου παρέμεινα για πολλά χρόνια. Παράλληλα πήρα μέρος σε πολλές τηλεοπτικές σειρές.

Το ότι ασχολήθηκα με το Θέατρο για Παιδιά το οφείλω στα παιδιά μου. Είχαν πολλά ερεθίσματα. Δεν τους αρκούσε να παίζουν απλώς μπάλα ή κυνηγητό στην γειτονιά. Σκέφτηκα, λοιπόν, να φτιάξω μια θεατρική ομάδα για να περνάμε όλοι καλά τα Σαββατοκύριακα – τα παιδιά μου, οι φίλοι τους, αλλά και εγώ.

Μάζεψα 30 παιδιά. Τι πιο ωραίο από το να είσαι παιδί και να ασχολείσαι με το θέατρο! Ξεκίνησα να γράφω γιατί δεν υπήρχαν έργα με 30 ρόλους – ήθελα, βλέπετε, να είναι όλα τα παιδιά ευχαριστημένα. Άρχισα να σκηνοθετώ και ξαφνικά ανακάλυψα έναν εαυτό που δεν ήξερα ότι τον έχω. Όλοι μαζί δημιουργήσαμε την θεατρική μας ομάδα, που την ονομάσαμε «Ρακοσυλλέκτες», γιατί μαζεύαμε, στην κυριολεξία, από τα σκουπίδια άχρηστα – για άλλους – αντικείμενα και φτιάχναμε τα σκηνικά μας. Η Χριστίνα, η κόρη μου, που ήταν τότε 10 χρονών βοηθούσε στην κατασκευή των σκηνικών, μαζί φυσικά με όλα τα παιδιά.

Τους «Ρακοσυλλέκτες» τους βάζω πάντα πρώτους στο βιογραφικό μου. Η ομάδα θέριεψε, ξεχώρισε, πήρε πολλά βραβεία κι έτσι έδωσε την ευκαιρία σε πολύ κόσμο να δει την δουλειά μας. Κάποια Χριστούγεννα παίξαμε για τα παιδιά του προσωπικού του Εθνικού Θεάτρου. Η παράσταση άρεσε πολύ… Το νέο «κυκλοφόρησε» στους θεατρικούς κύκλους και ο τότε διευθυντής του Ε.Θ. Αλέξης Σολωμός μου ανέθεσε να ανεβάσω δικό μου έργο στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού μας Θεάτρου. Η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη, που μόλις έγινε διευθυντής ο Νίκος Κούρκουλος μου ανέθεσε τη δημιουργία της Παιδικής Σκηνής του Ε.Θ. «ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΕΚΙ» στο θέατρο Κατίνας Παξινού.

Δύο χρόνια αργότερα μου ζητήθηκε από την Λυρική Σκηνή, όπου τότε ήταν αναπληρωτής διευθυντής ο σύζυγός μου Ανδρέας Κουλουμπής, να δημιουργήσω όπερα για παιδιά, ξεκαθαρίζοντάς μου ότι δεν θα υπήρχε χρηματική αμοιβή. Δέχτηκα… Το ίδιο και κόρη μας Χριστίνα Κουλουμπή, η οποία έκανε τα σκηνικά και τα κοστούμια. Στην αρχή παίζαμε μόνο τα Σαββατοκύριακα. Όταν όμως έγινε διευθυντής ο μαέστρος Λουκάς Καρυτινός, και βλέποντας την επιτυχία, αρχίσαμε να παίζουμε κάθε μέρα. Το θέατρο γέμιζε ασφυκτικά.

Είμαι πολύ περήφανη για τη δουλειά που κάναμε οι συνεργάτες μου κι εγώ στην Λυρική Σκηνή. Στην Ελλάδα η όπερα ήταν πάντα ένα παρεξηγημένο είδος. Τα παιδιά δεν ήξεραν τι είναι όπερα και η μύησή τους στο είδος αυτό ήταν κάτι παραπάνω από σημαντικό. Η Παιδική Σκηνή της Ε.Λ.Σ. ξεπέρασε σε εισπράξεις και εισιτήρια την κεντρική σκηνή της και έδωσε σε χιλιάδες παιδιά την ευκαιρία να γνωρίσουν όλους σχεδόν τους μεγάλους κλασικούς συνθέτες της όπερας. (Πιστεύω ότι από τους κλασικούς πρέπει να αρχίζουν τα παιδιά). Τα κλασικά έργα άντεξαν και αντέχουν στον χρόνο, γιατί έχουν αξία και θεωρώ αναγκαίο να φέρνουμε σε επαφή τα παιδιά με ό,τι έχει αξία.

Δυστυχώς ό,τι χτίσαμε επί τόσα χρόνια οι συνεργάτες μου κι εγώ, το 2011 η καινούργια διεύθυνση το γκρέμισε. (Σ’ αυτή τη χώρα πάντα έτσι γίνεται σε όλους τους τομείς). Τι κρίμα!!!

Μια από τις ωραιότερες στιγμές της ζωής μου ήταν οι παραστάσεις που κάναμε για τα παιδιά στο Ηρώδειο. Ήταν μια δική μου ιδέα. Πήγα στον τότε διευθυντή , τον Νίκο Κούρκουλο, και του είπα: «Τι θα έλεγες να ανοίξουμε την πόρτα του Ηρωδείου στα παιδιά;». Ενθουσιάστηκε. Το τακτοποίησε αμέσως. Έτσι… με σύνθημα «Ένα Ηρώδειο γεμάτο παιδιά» το σπουδαίο αυτό θέατρο πλημμύρισε από χιλιάδες μικρούς θεατές όλων των ηλικιών. Η χαρά μας ήταν μεγάλη. Έχω ακόμα στ’ αυτιά μου τα λόγια του Ν. Κούρκουλου: «Πού τον έβαλες τόσο κόσμο;». Από τότε και για πολλά χρόνια οι Παιδικές Σκηνές του Ε.Θ. και της Λ.Σ. γέμιζαν το Ηρώδειο με παιδιά που ερχόντουσαν από όλη την Ελλάδα. Το θέατρο ήταν κατάμεστο. Παιδιά και γονείς χειροκροτούσαν όρθιοι στο τέλος κάθε παράστασης. Ήταν ένα θέαμα που σε γέμιζε ευτυχία. Αλλά και εδώ η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη, που δεν μπορούσαν κάποιοι να την αντέξουν. Έτσι, ο καινούργιος διευθυντής του φεστιβάλ, το 2005, κατήργησε όλες τις παραστάσεις που απευθύνονταν σε παιδιά.

Τα σχόλια δικά σας….

Στο θέατρο για παιδιά τα πράγματα είναι πολύ ουσιαστικά. Κι αυτό μπορείς εύκολα να το καταλάβεις, αν, έστω και για μία μόνο φορά, παρακολουθήσεις μια παράσταση μέσα από τη σκηνή, κρυφά, από τις κουίντες. Τότε μαγεύεσαι! Και τότε μπορείς να καταλάβεις την προσφορά μιας καλής παράστασης.

Το συνηθίζω να βλέπω ανάποδα τις παραστάσεις μου, πίσω από τις κουίντες, για να δω πως κερδίζεται η προσοχή των παιδιών. Είναι μαγικό…

Πάντα, όταν ετοιμάζω μία παράσταση, λοιπόν, προσπαθώ να τη βλέπω μέσα από τα μάτια των παιδιών. Αυτό με βοηθάει πολύ και μπορώ να πω ότι με καθοδηγεί.

Σε όλες σχεδόν τις παραστάσεις είμαι παρούσα. Παρακολουθώ με μεγάλη προσοχή ηθοποιούς και θεατές.

Είναι υπέροχο να βλέπεις πως ξεκινούν να παρακολουθούν το έργο ατίθασα και άτακτα πολλές φορές πλασματάκια κι ύστερα, λίγο-λίγο να ηρεμούν, να χαίρονται, να προσπαθούν να καταλάβουν το καθετί, να γεύονται την κάθε κίνηση, την κάθε εικόνα, την κάθε λέξη… Δεν χρειάζεται εξήγηση… Είναι σίγουρο πως το θέατρο μπορεί να αγγίξει την παιδική ψυχή και, βέβαια, να την αναστήσει!

Πολλές φορές με ρωτάνε πώς προλαβαίνω όλα αυτά με τα οποία ασχολούμαι. Όχι μόνο προλαβαίνω, αλλά μου μένει και πολύς ελεύθερος χρόνος να μαγειρεύω και να γυμνάζομαι. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα μαζί, φτάνει να βρεις τον τρόπο και να το θέλεις πολύ.

Η Κάρμεν Ρουγγέρη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας «Βασίλης Βασιλικός»

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: